Αντισυμβατικοί άνθρωποι χρήζουν αντισυμβατικών συμβουλών

 



Αντισυμβατικοί άνθρωποι χρήζουν αντισυμβατικών συμβουλών

Εμείς οι καλοπροαίρετοι συμβουλάτορες κάθε υφής, πατέρες-μητέρες, φίλοι-φίλες, άντρες-γυναίκες, εραστές-ερωμένες, εργοδότη-εργοδοτούμενου, άγιοι-αχρείοι κ.ο.κ., κάθε σχέσεως και επιστητού, σπεύδουμε ταχέως και αδιακρίτως να τονίσουμε εν μέσω προσωπικής μας θλίψεως ή θυμού και αφόρητου ανιεροκρύφιου εγωϊσμού, δηλαδή πνευματικής και ψυχολογικής συγχύσεως μας, σε κάποιον άλλο άνθρωπο, ενίοτε τον πλησίον μας την αδυναμία, το λάθος και την αστοχία του. Αυτό δεν είναι το φάσμα της ιδιοτέλειας;
Κάποιοι άλλοι δημιουργούν σχέσεις από αγελαίο ένστικτο, ώστε με τις συμμαχίες τους να δύνανται από θέση ισχύος και ασφάλειας να κατακρίνουν αυθαίρετα άλλα πρόσωπα. Αυτό δεν είναι το φάσμα της ιδιοτέλειας;
Ας θαυμάσουμε λοιπόν -για να ενεργοποιηθεί μέσα μας- την διακριτική στάση των εραστών, ερωμένων και ερασμίων ανθρώπων με το υποστατικό ιδίωμα της αυτοθυσιαστικής στάσης. Αυτό δεν είναι το φάσμα της αν-ιδιοτέλειας;
Χωρίς βέβαια, να υποψιαστεί κανείς, ότι εκείνος που σπεύδει αδιάκριτα και με τραχύτητα να επισημάνει το λάθος του άλλου, ότι στην ουσία κάνει ασυνείδητα προβολή το δικό του συνειδητό ή ασύνειδες ελάττωμα, αφού ο ακούσια συμβουλευόμενος άλλος, είναι, εκτός από έναν άνθρωπο σαν και εμένα και εσένα που κάνει λάθη, είναι και ο καθρέφτης της ψυχής μας.
Μέσω του άλλου, σε περίοδο νηνεμίας και ησυχίας, σε περίοδο ερωτικής και αγαπητικής εκστατικότητας υφίσταται η δυνατότητα να δούμε τον εσωτερικό πυρήνα του εαυτού μας.
Πώς αλλιώς μπορούμε να καταδυθούμε στον πυρήνα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτόν μας, να αλληλοπεριχωρηθούσι οι πυρήνες μας, αν δεν υφίσταται ο άλλος που ενδεχομένως πράγματι να λαθεύει επτάκις της ημέρας και μας εξοργίζει εκατοντάκις επτά;
Αυτή η παράδοξη και παρορμητική τάση μας, να υπενθυμίζουμε (=κατασπαράζουμε;) στον άλλο, τα λάθη και τις αδυναμίες του, καλλιεργεί μήπως μέσα μας την σκοτεινή ενέργεια και σατανική ηδονή της αυτοδικαίωσης;
Το πολύ ενδιαφέρον στην Συμβουλευτική και ψυχολογική υπηρεσία μας, είναι, ότι αρκετοί συμβουλευόμενοι πελάτες μας, αντί να είναι καλοπροαίρετα ανοικτοί σε πρωτότυπες ψυχο-λογικές και νέες διεπιστημονικές συμβουλές, φέρουν το θράσος, την γνώμη και την αναίδεια τους στην συμβουλευτική σχέση, και επιθυμούν να συμβάλουν συμβουλευτικά (!;) στην όλη διαδικασία και συμβουλεύουν τον Σύμβουλο ή Ψυχολόγο ή Ψυχοθεραπευτή τους, αφού έχουν ολίγες ή πολλές (κυρίως ημιμαθείς) γνώσεις (κυρίως πληροφορίες) για το/τα ζήτημα/τα που τους απασχολεί/ούν.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θα αποπειραθούν να συμβουλέψουν τον μηχανικό αυτοκινήτων, πως να επιδιωρθώσει μια πολύπλοκη ζημιά του αυτοκινήτου τους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θα αποπειραθούν να συμβουλέψουν τον τραπεζίτη τους πως να διαχειριστεί τα οικονομικά τους. Είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που αποπειρώνται να συμβουλέψουν τους δασκάλους και καθηγητές των παιδιών τους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θα συμβουλέψουν τον μάγειρα πώς να μαγειρέψει τον αστακό και την μακαρονάδα τους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θα συμβουλέψουν τον πνευματικό τους, για πνευματικά ζητήματα! Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που θα συμβουλέψουν ένα γκαρσόνι, μια πωλήτρια, έναν ταμεία, πως να έχει τους καλυτερώτερους τρόπους για την εξυπηρέτηση πελατών.
Ερώτημα ψυχο-λογικής κρίσεως: Είναι ή δεν είναι γνωστό στους αρχαίους ημών φιλοσόφους και θεολόγους, ότι όστις σπεύδει αφ' εαυτού του να συμβουλέψει τον άλλο, τούτο υποδηλώνει καθαρά στους ορώντες το μέγιστο ψυχικό νόσημα της κρυφής αλαζονείας;
Παρ όλα αυτά και δι αυτά, επειδή νομίζουν οι άλλοι ότι είμαστε πολύ καλοί στην συμβουλευτική επιστήμη, και αφού μερικοί άλλοι μας πληρώνουν για να συμβουλεύουμε επιστημονικώ τω τρόπω είτε εξατομικευμένα είτε ομαδικά, να συμβουλέψουμε λοιπόν ως εξής:
(1) Μόλις σχολάσει ο άνθρωπος σου εξαντλημένος και ταλαιπωρημένος από την δουλειά του, μη παραλείψεις να του δώσεις την χαριστική βολή με την γκρίνια και την μικροψυχία σου... Ούτως η άλλως στο κρεβατάκι ή στον καναπέ του ξερός επιθυμεί να πέσει. Είναι και αφροδισιακό συν τοις άλλοις.
(2) Μη παραλείψεις ποτέ μέσα στην ημέρα να τονίζεις 69 φορές στον άλλο την αδυναμία και τις ελλείψεις στον χαρακτήρα του. Θα τον κάνεις να αισθάνεται πληρώτητα έπειτα με τις αρετές σου, κάτω από τα σεντόνια.
(3) Να συνεχίσεις να του υποδεικνύεις την κακία του, ιδιαζόντως μέσα στα Σαββατοκύριακα, ώστε να αντιληφθεί καλύτερα τόσα χρόνια την οσιακή μορφή σου, την αγαθοσύνη και αγιότητά σου. Λιβάνισε και λίγο το σπίτι με κλειστά παράθυρα, ώστε να εξορίσεις το κακό!...
(4) Αν τυχόν και θυμηθείς μέσα στην άνεση και την ξεκούραση σου παλιές πικρές ή πικάντικες αμαρτίες του, μη διστάζεις να του τηλεφωνήσεις στην δουλειά του, για να του υπενθυμίσεις το σκοτεινό παρελθόν του. Θα σου κάνει εικόνισμα ο άνθρωπος στα σίγουρα, παρέα με το καντήλι.
(5) Αν τυχόν σου διαμαρτυρηθεί για τις φιλότιμες ή αφιλότιμες προσπάθειες σου να τον αφυπνίσεις, μη διστάζεις να τον χαρακτηρίσεις βλάκα, ανόητο και αχάριστο. Αυτό επιθυμεί και γουστάρει να ακούσει ο κάθε μαζοχιστής, ο δικός σου όμως είναι άγιος, θα σε ευχαριστήσει ταπεινά.
(6) Συνέχισε να τον/την επαινείς αδιάκριτα, σαν την μάνα και τον πατέρα του/της. Να δεις πόσο εξαρτημένος άνθρωπος θα γίνει. Κολλημένος ωσάν τα μαλάκια και τους αχινούς της θαλάσσης. Κολλητάρι δεν ήθελες; Γιατί έπειτα του/της λες να ωριμάσει; Γιατί προφανώς εσύ και μόνο εσύ είσαι ο/η ώριμος/η της παρέας.
(7) Να συνεχίζεις με ονειδισμό και ένταση, δηλαδή χωρίς τρόπους, να τον διορθώνεις για τους κακούς του τρόπους. Σίγουρα θα σε δικαιώσει ο 'δικαιοκρίτης Θεός', ο εαυτός σου δηλαδή.
(8) Και αν ο μη γένοιτο τολμήσει ο αθεόφοβος άνθρωπος να αντιλογήσει και να αμυνθεί στις αδιάκριτες μομφές σου, μη διστάζεις να τον εκβιάζεις συναισθηματικά ή και οικονομικά.

(9) Και αν ακόμα να γίνει Άγιος/αγία, δυστύχημα μεγάλο για εσένα, τότε να εντείνεις σκληρότερα τις προσπάθειές σου, να τον ξυπνάς ωσάν κοιμάται και ροχαλίζει από κούραση και μόχθο, και να συνεχίσεις απτόητος/η τις θεόπνευστες παρατηρήσεις σου.
(10) Βέβαια μπορείς να συνεχίσεις τους υστερικούς ιδεοψυχαναγκασμούς σου, όταν τρώτε ψάρι και κρασάκι... Που ξέρεις ίσως του σταθεί κανένα κοκκαλάκι και να τον στείλεις κυριολεκτικά... ως οσιομάρτυρα!
Ταύτα να πράξεις καλέ μου άνθρωπε, εσύ που διαβάζεις τις παρούσες αντισυμβατικές συμβουλές μας, για να βάλεις ένα χεράκι στην αγιοποίηση των άλλων, αφού εμείς, εγώ και εσύ, είμαστε (α-)φαυλεπίφαυλα όντα, αγιοποιημένοι και ενάρετοι, από τον αυτοχειροτόνητο νάρκισσο εαυτό μας.
Αφήστε τους αλληλοσεβασμούς και τα πράσινα άλογα, αφού ως γνωστόν στερεότυπο (!;) στον πόλεμο, στον έρωτα και στην αγάπη, στα κλουβιά των παλαιστών, στην ζούγκλα των άλογων και έλλογων όντων, όλα επιτρέπονται.
Αυτό δεν είναι το φάσμα της "ανιδιοτελούς ιδιοτέλειας" ή αν θέλετε της "ιδιοτελούς ανιδιοτέλειας";
Εις το όνομα της Αγάπης, του Έρωτα και του αγίου οινο-πνεύματος! Αμήν!...

Του Παναγιώτη Νούνη
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Σχόλια

Δημοφιλείς Αναρτήσεις